I 1sacrificar hasta la aniquilación, inmolar, aniquilar c. ac. de la víctima ὡς πατὴρ ἀντίσταθμον τοῦ θηρὸς ἐκθύσειε τὴν αὑτοῦ κόρην S.El.572, ἱκτῆρας ἐκθύει ξένους del cíclope, E.Cyc.371
•fig. ἐξέθυσ' ὁ Φοῖβος ἡμᾶς (habla Electra), E.Or.191.

2 celebrar τά] τε ἱερὰ ὑπὲρ τῆς πόλεως καλῶς καὶ φιλοτείμ[ως] ἐκθύε[ι IG 12(5).1064.3 (Ceos III a.C.), (ἐπιμήνιοι) τά τε ἱερὰ ἐξέθυσαν τῷ Διὶ καὶ ἀνενεώσαντο τὰν θυσίαν SIG 1107.10 (Cos III/II a.C.), c. ac. int. τάς τε θυσίας ἐξέθυσε τοῖς θεοῖς μεγαλομερῶς IC 384.3 (III/II a.C.), raro en v. med. (οἱ ἐπιμήνιοι) ἐχθυσεῦνται τὰ ἱερὰ μετὰ τοῦ ἱερέως ICos l.c.
•abs. το[ῖς] Σεβαστοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς [εὐσε]βῶς NSRC 462.5 (I d.C.).

II en v. med.

1 eliminar, expiar con sacrificios (ἄγος) τὸ ἐκθύσασθαι οὐκ οἷοί τε ἐγένοντο Hdt.6.91
•exorcizar, conjurar τὰ εἱμαρμένα Iambl.Myst.9.3, οὓς (los cometas) οἱ τερατοσκόποι ... ἐκθύονται Synes.Calu.10.

2 aplacar, propiciar con sacrificios τίνα δεῖ μακάρων ἐκθυσαμένους εὑρεῖν μόχθων ἀνάπαυλαν; E.Fr.912.12.

3 abs. celebrar, ofrecer sacrificios expiatorios Thphr.Char.16.6, HP 5.9.8, Clem.Al.Paed.3.4.28, ὑπὲρ τοῦ Κλείτου Plu.Alex.50, τὴν ... πόλιν κακουμένην ... διεσώσατο ἐκθυσάμενος Max.Tyr.38.3, c. dat. τοῖς καταχθονίοις θεοῖς Str.6.2.11, c. ac. int. οὐδὲν ἐξεθύσαντο no ofrecieron ningún sacrificio expiatorio D.C.41.14.6.